Ποσο ευκολο ειναι να εισαι μαμα;

'Η απόφαση να κάνεις παιδί είναι βαρυσήμαντη", λέει η συγγραφέας Elizabeth  Stone σε ένα απόφθεγμά της γιατί "αφήνεις την καρδιά σου να κυκλοφορεί έξω από το σώμα σου για πάντα." Πόσο εύκολος ή δύσκολος, λοιπόν, είναι ο ρόλος αυτός της μαμάς;

Η αλήθεια είναι, ότι το πρώτο διάστημα όταν γίνεσαι μαμά, νιώθεις πως όλα σου φταίνε, μια ο θηλασμός, μια το ξενύχτι, μια το ένα μια το άλλο. Σου λείπουν οι έξοδοι με τις φίλες σου, τον άντρα σου, η ησυχία και οι ανέμελες στιγμές στον καναπέ του σπιτιού σου. Στην πραγματικότητα, αυτό που φταίει στην αρχή, είναι ο ρόλος σου που δεν έχεις συνειδητοποιήσει. Είναι αυτή η κατανόηση, πως ποτέ ξανά δεν θα είσαι όπως πριν, αμέριμνη, χωρίς την αποκλειστική έγνοια ενός άλλου ανθρώπου για μια ζωή. Γιατί να είσαι μαμά σημαίνει έλλειψη ελεύθερου χρόνου και ανεξαρτησίας, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια αλλά και τρόμο και αγωνία μην πάθει οτιδήποτε το παιδί σου. Σημαίνει να οργανώνεις το καθετί πριν ξεμυτίσεις από το σπίτι, να έχεις πάντα διάθεση και όρεξη για παιχνίδι, να απαντάς σε χιλιάδες ερωτήσεις το δευτερόλεπτο... Και η λίστα δεν έχει τέλος.

Είναι επομένως δύσκολο και απαιτητικό να είσαι μαμά. Και θα υπάρξουν οι φορές που η κούραση θα σε νικήσει, θα κλάψεις ,θα απελπιστείς και θα ξανασηκωθείς. Γιατί αυτό πρέπει να κάνεις στο τέλος της ημέρας. Αυτό έκανε και η δική σου μαμά κάποτε. Αλλά μερικές φορές το ξεχνάς. Ξεχνάς πως ξενύχτησε δίπλα σου όταν ήσουν άρρωστη, σου έδωσε την μερίδα της από το φαγητό επειδή απλά ήθελες κι άλλο, σε άκουσε όταν είχες κάποιο πρόβλημα που ήθελες να μοιραστείς. Το σημαντικότερο δε είναι ότι τα έκανε όλα αυτά χωρίς γκρίνια και παράπονο που έβαζε τον εαυτό της στην άκρη για εσένα.

Ας είμαστε όμως ειλικρινείς. Όσο δύσκολος κι αν είναι αυτός ο ρόλος είναι στη φύση μας και είναι ο ομορφότερος στον κόσμο όλο. Βιώνεις τι θα πει "αγάπη δίχως όρια" και έχεις απέναντι σου έναν άνθρωπο που σε λατρεύει, σε κάνει να γελάς και να ξεχνάς ό,τι σε απασχολεί μόνο με ένα του φιλί! Υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από αυτό;